De verbijstering in zijn stem. De hartchirurg belde een goede bekende van me, voor een controleafspraak. Hij begreep dat ze met haar 81 jaar oud, of jong, maar één medicijn gebruikt, en dat is om het bloed tegen stollen te beschermen. In de wandelgangen heet dat een bloedverdunner, maar dat is natuurlijk onzin. Bloed moet niet dun zijn, het moet niet stollen.
Goed, de verbazing. Mensen op haar leeftijd slikken medicijnen bij de vleet. Maar bij haar, maar één medicijn, daar moest hij even van bijkomen. Wat zegt dat? Is mijn goede bekende zo kerngezond? Of, is ze erin geslaagd om medicijnen zo ver mogelijk van haar lijf te houden? Het is hier geen Frankrijk waar elk dorp wel een paar apotheken heeft en die goed omzetten. Toch hebben ook hier, in de Lage Landen, artsen en met name specialisten snel de pen in de aanslag om een recept te schrijven. Tot genoegen van de farmaceutische industrieën?
Hoe het ook zij, het kan best wel een onsje minder, in de meeste gevallen.