In 2017, een paar maanden na de inauguratie van Donald Trump, schreef ik een essay, met als titel: Bittere tranen, goede moed. Er is meer aan de horizon dan Trump en dat is pas écht gevaarlijk. Ik schreef daarin (p. 10):
“Het meest onrustbarend is dat gevreesd moet worden dat deze haatzaaiende en oorlogszuchtige president afstevent op enigerlei vorm van staatsgreep. Er wordt wel gesuggereerd dat de instituties in de VS toch sterk genoeg zijn om dat niet te laten gebeuren. Maar helaas, het kan wél als het volk is opgezet tegen die instituties. Bovendien zijn de instituties louter zo sterk als de personen die ze dragen. Wat dat betreft stemt het lafhartig en opportunistisch gedrag van veel Republikeinen niet hoopvol.”
Het stemt me niet tot vreugde om als profeet-in-de-dop gelijk te krijgen.